ایمان به پیامبران

ایمان به پیامبران:

1. نظامی را که خداوند (ج) طبق حکومت خویش برای رسانیدن احکام و هدایاتش مقرر نموده "رسالت" گفته می شود و کسی که این احکام و ساتیر الهی را به مخلوق میرساند نبی یا رسول گفته می شود.

2. رسولان پیغام خداوندی را بدون کم . کاست و یا زیادت با امانت کامل به بندگان می رسانند.

3. رسالت یک بخشش بزرگ خدایی است هرکه را بخواهد عطا می کند در امر پیغمبری اراده و خواست انسان دخلی ندارد، ذات علیم خداوند می داند که بار رسالت را کدام بنده اش به خوبی کشیده و به پیش برده می تواند.

4. پیغمبران الهی انسان ها بودند، فرشته، جن یا کدام مخلوق دیگر نبودند و امتیاز شان اینکه خداوند (ج) به آنها وحی فرستاده بود و ایشان آن وحی را با امانت کامل به مردم بیان کردند.

5. پیغمبران خود شان نیز از دینی که آورده اند پیروی میکنند آنها خود را در برابر تعمیل احکام دین بر دیگران برتر نمیدانند.

6. به هر قوم و هر ملتی در هر دور و زمانی پیغمبر فرستاده شده است که مسلمانان همه ی آنرا تصدیق می کنند و به آنها ایمان دارند، البته نام پیغمبرانی که در قرآن نیامده در باره ی آنها خاموشی اختیار می نمایند و سختی که سبب بی حرمتی آنها شود نمی گویند.

7. دعوت تمام پیغمبران یکی بود، انکار از یکی از آنها برابر با انکار از همه ی ایشان است.

8. همه ی ایشان آورنده ی پیام واحدای بودند.

9. مطلب از ایمان آوردن به نبی اینکه به وی ایمان کامل آورده و پوره از وی تا بعداری کنیم، صرف اعتراف زبانی معنای اطاعت کامل را نمی دهد.
10. سلسله ی پیامبری بر حضرت محمد (ص) خاتمه یافته، زیرا او (ص) خاتم النبیین است و تا قیامت پیغمبر دیگری نمی آید و کسانی رستگارند که از ایشان پیروی کرده اند.
11. نمونه و اسوه ی کامل عملی برای هر فرد مسلمان در هر معامله و میدان زندگی ذات مبارک رسول اکرم (ص) میباشد فرامین آنحضرت (ص) فیصله کن میباشد در هر کاری که پیغمبر (ص) امر کرده باید مسلمانان آنرا اجرا نمایند و ار کاریکه منع کرده باید اجتناب کند.
12.اطاعت و فرمانبرداری رسول اکرم (ص) به مثابه ای اطاعت از الله (ج) بوده و نافرمانی از پیغمبر (ص) به معنای نا فرمانی از خداوند (ج) میباشد. اطاعت رسول اکرم (ص) معیار و محک ایمان بوده و سر پیچی از فرامین پیغمبر (ص)نشانه نفاق است.
13. تکریم، تعظیم و احترام و عزت پیغمبر (ص) علامت ایمان است گستاخی در شأن رسول اکرم (ص) باعث ضیاع تمام اعمال می گردد.
یَأَیُّها الُّذِیْنَ ءَامَنُوأ لَا تَرْفَعُوَا اَصْوَتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ   بِالْقَوْلِ کَجَهْرِ  بَعْضِکُمْ لِبَعْضٍ اَن تَحْبَطَ  اَعْمَلُکُمْ  وَ اَنْتُمْ  لَا  تَشْعُرُوْنَ (2)                      
                                                                                                                                               حجرات: 2
ترجمه: ای مسلمانان بلند مکنید آواز های خود را بالای آواز پیغامبر و بلند مگوئید با او سخن را مانند بلند گفتن بعض شما با بعضی برای احتراز از آنکه نابود شود عمل های شما و شما خبر دارد نه باشید.
بر هر مسلمان لازم است رسول الله (ص) را از پدر و مادر و تمام خویشاوند خود دوست داشته و بر علاوه از جان خود نیز بیشتر دوست داشته و بر علاوه از جان خود نیز بیشتر دوست داشته باشد، چنانچه خداوند (ج) در قرآن کریم می فرماید:

اَلنَّبِیُّ  أَوْلَی  بِالْمُؤْ مِنِیْنَ مِنْ اَنْفُسِهِمْ (6)
                                                                                      احزاب: 6
ترجمعه: پیغامبر سزاوار ترست به تصرف در امرو مسلمین از ذات های ایشان.
یکی از خواسته های ایمان آن است که مسلمان بر پیغمبر (ص) درود فرستاده و همیشه در حق پیغمبر (ص) در بارگاه خداوند (ج) دعا نماید:

اِنَّ اللَهَ وَ مَلَئِکَتَهُ یُصَلُوْنَ عَلَی النَّبِیِّ  ج  یَاَیُّهَا الَذِیْنَ ءَامَنُوأ  صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا  تَسْلِیماً (59)


ترجمعه: هر أئینه خدا و فرشتگان او درود میفرستند بر پیغامبر ای مسلمانان درود فرستید بروی و سلام گوئید سلام گفتنی.

ایمان به فرشتگان

ایمان به فرشتگان:

1. فرشتگان مخلوق فرمانبردار خداوند (ج) می باشند و از نور پیدا شده اند و از چشم ما غایب اند آنها نر و ماده نیستند الله تعالی آنها را به کاری که مقرر فرموده همیشه در تعمیل آن مصروف اند.

2. فرشته ها مخلوق بی اختیار الله (ج) اند، آنها در حکمروایی خداوند (ج) دخالتی ندارند هر فرمانی که از طرف الله (ج) می شود بدون توقف و درنگ اجرا می کنند آنها از هیچ حکم الهی اعراض کرده نمی توانند.

3. فرشته ها همیشه به تسبیح و تقدیس الهی مصروف اند، آنها از بیان پاکی خداوند (ج) خسته نمی شوند و شب و روز بدون خستگی، پاکی خداوند (ج) را بیان میکنند.

4. فرشته ها همیشه از ترس خدا (ج) می لزرند و تصور بغاوت و سرکشی از فرمان خدا (ج) را هم ندارند.

5. فرشته ها به کاری که از طرف الله (ج) به آنها سپرده شده است با مسؤلیت و ذمه واری مصروف اند و هیچ گاهی سستی و غفلت نمی نمایند و نه در کار محوله ی خویش خیال و خیانت و بی پروایی دارند.

6. تعداد دقیق فرشته ها به خداوند (ج) معلوم است، اما چهار فرشته نزد خداوند (ج) بسیار مقرب و مشهور اند:

اول: جبرائیل (ع) که وحی و احکام الهی را به پیامبران می آورد حالا که سلسله ی وحی با وفات خاتم النبیین پیغمبر (ص) قطع شده کار او نیز خاتمه یافته است.

دوم: اسرافیل (ع) که در قیامت صور میدهد.

سوم: میکائیل (ع) که به کشیدن روح مخلوقات در هنگام مرگ مؤظف است.

7. دو فرشته به نام کراما کاتبین با هر کسی همراه است که یکی اعمال نیک او را می نوسد و دیگری اعمال بدش را.

8. فرشته ها یی بعد از مرگ به پرسیدن چیز هایی در داخل قبر هر کس می آیند که از آن جمله دو فرشته را " نکیر و منکر" گویند.

ایمان به تقدیر

ایمان به تقدیر:

ایمان داشتن به تقدیر در حقیقت بخشی از ایمان به ذات و صفات خداوند (ج) است که در قران کریم حیثیت آن چنین آمده است و رسول اکرم (ص) نیز نظر به مرتبه اش را به حیث عقیده ی مستقل بیان نموده است.
مقصود از ایمان داشتن به تقدیر اینکه تمام خوبی و زشتی، خیر و شر که در دنیا موجود است یا در آینده به وجود خواهد آمد آنرا از علم خداوند (ج) بیرون ندانیم. وقتیکه انسان در دنیا می آید خوشبختی و بدبختی اش قبلاً در علم خداوند (ج) موجود بوده است و برای امتحان به بنده ی خویش اختیارات نیکی و بدی را داده است و مطابق اعمالش بنده ی خویش را پاداش می دهد و عالم بودن خداوند (ج) بر انجام بنده اش خلاف اختیار انسانی نیست.
رسول اکرم (ص) فرموده اند:
کتب الله مقادیر الخلایق قبل ان یخلق السماوات و الارض بخمسین الف سنة قال و کان عرشه علی الما 1
ترجمه: پروردگار پنجاه هزار سال قبل از آفرینش آسمان ها و زمین تقدیرات مخلوق و همه اشیا را نوشته بود و رسول الله (ص) فرمود که آنگاه عرش پروردگاه روی آب بود.

ایمان به ذات

ایمان به ذات و صفات خداوند (ج)

1. دنیا با اینهمه بزرگی و وسعتش که در آن منظومه های بی شماری شامل می باشد، عقل انسان را به تفکر وا میدارد که چنین کاینات بزرگ به شکل تصادفی پیدا نشده بلکه خداوند (ج) در آفرینش آن منظوری داشته و این همه هستی طبق برنامه ا ی او تعالی به پیش می روند و او خالق و مالک این همه موجودات است.

2. آفریننده ی تمام کاینات او تعالی است، هیچ چیزی به خودی خود پیدا نشده و هر چیزی به خاطر بقا و دوام خویش محتاج اوست و او تعالی پروردگار تمام عالم است آنچه را بخواهد باقی می گذارد و آنچه بخواهد فانی می سازد.

3. خداوند (ج) همیشه بوده است و هست و می باشد.

4. خداوند (ج) یکتا و یگانه است همه محتاج اویند و او تعالی محتاج کسی نیست او (ج) قادر مطلق بوده کسی اراده ای او (ج) را مانع شده نمیتواند او (ج) را نه مادر و پدر است و نه زن و فرزند و خانواده یی کسی همتای او (ج) نیست.

5. خداوند (ج) لا شریک و یگانه است، در ذات، صفات و اختیارات او تعالی کسی شریک نبوده او (ج) از ازل موجود بوده و بی نیاز می باشد در هیچ چیز خارج به همکاری و امداد کسی محتاج نیست.

6. هیچ چیزی خارج از قدرت او (ج) نیست، هیچ کاری را تصور کرده نمیتوانیم که خداوند (ج) از کردن آن عاجز باشد او (ج) از همه عیوب مانند سستی و مجبوری و .... پاک و منزه است، خداوند (ج) سرچشمه ی تمام خوبی ها است، برای او (ج)  خواب و غفلت و پینکی لا حق نمیباشد.

7. خداوند (ج) پادشاه تمام کاینات است، سرچشمه و منبع اقتدار است او (ج)  حکمران واقعی کاینات است او (ج)  به قدرت خود به کسی محتاج نیست و نه بجز او (ج) کسی اندکترین اختیار دارد هرچه بخواهد می کند و کسی در هیچ موردی از او (ج)  پرسیده نمیتواند.

8. خداوند (ج)  منبع و مرکز قدرت است، تمام قدرت های دنیا در برابر او (ج)  هیچ است، در تمام کاینات کسی مجال آنرا ندارد که بدون اراده ی او (ج) تعالی حرکت کند و یا بر خلاف احکام او (ج)  عمل کند انسان، فرشته، جن و یا هر چیز دیگری که می شناسیم و یا خواهیم شناخت در مقابل قوت بی انتهای او(ج) تعالی هیچ اند.

9. خداوند (ج)  در همه جا و و در هر زمانی موجود است هرچه را می بینید چیزی از نظر او (ج)  پوشیده نیست، خواه در تاریکی های عمق زمین باشد یا در فضای آسمان، او (ج)  عالم الغیب است از نیت و اراده ی انسان و اسرار او آگاه است از شاهرگ نیز با بنده نزدیکتر است. او (ج)  از گذشته و آینده باخبر است برگی که از درخت میریزد و دانه یی که از جوف زمین پنهان است از دایره ای علم او (ج)  بیرون نیست.

10. مرگ و زندگی در اختیار او (ج)  است، هرچه را بخواهد زندگی می بخشد و هر چه را بخواهد می میراند.

11. خزانه ی هرچیزی در دست او (ج)  است کسی را که او (ج)  محروم کند اورا کسی توانگر کرده نمیتواند و کسی را که او (ج)  دارا کند، محروم کرده نمیتواند دادن و ندادن فرزند در اختیار او (ج)  است برای کسی که پسر می دهد و به کسی که دختر و کسی را هم هردو می دهد و کسی را از هردو محروم می سازد و کسی در برابر او (ج)  و اراده ی او (ج) حق اعتراض ندارد.

12. فایده و تاوان در اختیار اوست او می تواند کسی را به مصیبت ها گرفتار کند و دیگری را از مصایب نجات بدهد و بدون خداوند (ج) هیچ کسی، کسی را نفع و ضرر رسانیده نمی تواند.

13. روزی رسان اما مخلوقات او (ج) است، او (ج)  میتواند کسی را مالدار و کسی را مفلس سازد آن مقدار رزقی که خداوند (ج)  برای کسی مقرر کرده حتماً به او میرسد کسی آنرا کم و زیاد کرده نمی تواند.

14. او تعالی ذات حکیم و علیم و عادل و منصف است، او (ج)  عادلانه قضاوت می کند، پاداش هیچ مستحقی را ضایع نمی کند و تمام فیصله های او (ج)  بر پایه عدل و انصاف استوار است.

15. الله تعالی بر بندگان خود بی نهایت رحم دارد، کسیکه توبه کند توبه اش را قبول و گناهانش را می بخشد پس باید مومن از رحمت بی پایان او (ج) نا امید نشود.
16. الله (ج) لایق محبت بی پایان است باید تمام دوستی های ما برای حصول رضای او تعالی باشد و محبت با خدا (ج) بر تمام دوستی ها غالب باشد.
17. الله (ج) مستحق شکر گزاری است، صرف او (ج) لایق عبادات است باید در پیشگاه او (ج) سر سجده و نیاز را فرود آورد و اظهار عجره و بیچاره گی.
18. الله (ج) لایق تابع داری و اطاعت کامل است باید اوامر او (ج) را بپذیریم و از قانونش پیروی نماییم، اختیار حلال و حرام در دست او (ج) است، کسی درین امر شریک او (ج) نیست.
19. الله (ج) لایق آنست که از وی (ج) بترسیم و از رحمتش امدوار باشیم و در هر امری از او (ج) کمک بخواهیم و صرف او (ج) را مشکل کشا، حاجت روا و مدد گار بدانیم و صرف به او (ج) تکیه کنیم.
20. از الله (ج) هدایت بخواهیم کسی را که او تعالی هدایت بدهد گمراه نمی شود و هر که را او تعالی گمراه کند، دیگری براه آورده نمی تواند.
21. کفر و الحاد، شرک و بدعت سبب بر بادی دنیا و آخرت می گردد بدترین مردم در روی زمین کسانی اند که از وجود خداوند (ج) انکار می کنند قانون الهی را قبول نمی کنند و به او (ج) شریک مقرر می کنند و به جای خدای یگانه از امیال و خواهشات نفسانی خویش پیروی می کنند.
22. کسانیکه در حالت کفر میمیرند تمام انسانها، فرشتگان و خداوند (ج) به آنها لعنت می فرستد.
23. کفر و شرک سبب نا رضایتی خداوند (ج) گردیده سزایش عذاب ابدی می باشد.
24. شرک سراسر دروغ و ظلم بزرگ است تمام گناهان معاف میگردد مگر شرک معاف نمی گردد خداوند (ج) می فرماید:

اَنْ اللهَ لَا یَغْفِرُ اَن یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ مَا دُونَ ذَالِکَ لِمَن یَشَاَءُ ج وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللهِ فَقَدِ افْتَرَی اِنْمَا عَظِیْمَا
ترجمه: هر آئینه خدا (ج) نمی آمرزد که او را شریک مقرر کرده شود و می آمرزد غیر از آن هر که را خواهد و هر که به خدا شرک ورزد هر آئینه افترا بسته است گناهی بزرگ را.

عقاید و افکار

عقاید و افکار اسلامی اساس و تهداب اعمال نیک

از نظر اسلام، ایمان اساس و بنیاد اعمال صالحه می باشد، بدون ایمان هیچ عبادتی و عمل نیک ارزشی ندارد، قرآن شریف آن عملی را صالح می داند که محرک اصلی آن ایمان باشد.

مَن عَمِلَ صَلِحاً  ّمِن ذَكَرٍ أَو أُنثَي وَ هُوَ مُؤّمِنٌ فَلَنُحَّیِيَنَّهُ حَیَوة طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَ هُم بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُوْنَ(97)

                                                                                                                                            سورۀ(15) النحل: 97

ترجمه: هر کس عمل صالحه ای انجام دهد، در حالیکه مؤمن است، خواه مر باشد یا زن به او حیات پاکیزه می بخشیم و پاداش آنها را به علت انجام دادن اعمال صالحه ای که انجام دادند، خواهیم داد.

قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِاُلْأَخْسَرِیْنَ اَعْمَلاً (103) اَلَّذِیْنَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی أَلْحَیَواة الدُنْیَا وَ هُمْ یَحْسَبُوْنَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُوْنَ صُنْعًا (104) أُوْلَـئِکَ الَّذِیْنَ کَفَرُوْأ بِئَأیَتِ رَبِّهِمْ وَ لِقَاَئِهِ فَحَبِطَتْ اَعْمَلُهُمْ فَلاَ نُقِیْمُ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیَمَةِ وَزْنًا (105)

 سورۀ (18) الکهف : 103 - 105

ترجمه: ای پیغمبر (ص) بگو آیا به شما خبر دهم که زیانکار ترین مردم چه کسانی اند، آنهایی که تلاش های شان در زندگی دنیا گم و نا بود شده و با این حال گمان میکنند کار نیک انجام می دهند. آنها کسانی هستن که به آیات پروردگار شان و لقای او کافر شدند، به همین جهت اعمال شان حبط و نابود شد، لذا قیامت میزان برای آنها برپا نخواهیم کرد.

مقصود از ایمان:
منظور از ایمان قبول کردن کلمه ی طیبه و شهادت از دل و جان آنرا به زبان اقرار کردن.

کلمه طیبه:

لا اله الا الله محـــمد رســول الله

بجز الله (ج) هیچ چیزی قابل پرستش و عبادت نبوده و محمد (ص) فرستاده (رسول) الله (ج) می باشد.

کلمه شهادت:

اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمداً عبده و رسوله

گواهی (شهادت) میدهم که نیست هیچ معبودی بجز الله (ج) و گواهی میدهم که محمد (ص) بنده و فرستاده ای الله (ج) می باشد.

قبول و اقرار اجمالی کلمه ای طیبه و شهادت عقاید اسلام گفته می شود.

عقاید اسلامی این ها است:

1. ایمان به ذات و صفات خداوند (ج).
2. ایمان به تقدیر خداوندی.
3. ایمان به ملایک الهی.
4. ایمان به پیغامبران خدا (ج).
5. ایمان به کتابهای آسمانی.
6. ایمان به روز قیامت.

این شش اصل در حقیقت شش جزء ایمان بوده ، باهم روابط عمیق دارند و حقیقت ایمان نیز پذیرش تمام اینها از صدق دل است که با پذیرفتن یکی پذیرش سایر اجزا نیز لازم می گردد و انکار هر یکی از این اجزا موجب انکار تمام آنها می شود و ایمان شخص سلب می گردد و همچنان کسی که از جانب خود چیزی دیگری را به این اجزا اضافه کند، آن هم مؤمن نمی باشد.

پنج رکن

پنج ارکان اسلام

1- کلمه طیبه: که باور داشتن به خداوند واحد و لا شریک و بیزاری از کفر و شرک.

2- نماز: با شرایط آن.

3- روزه ماه مبارک رمضان.

4- زکات

5- حج بیت الله شریف.

پیامبر رحمت (ص) فرموده اند:

بنی الاسلام علی خمس. اسلام بر پنج اصل استوار است.

• شهادت ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله.

گواهی ( شهادت) بر اینکه هیچ چیزی قابل پرستش و فرمانبرداری نیست، مگر الله (ج) و اینکه محمد فرستاده الله (ج) می باشد.

• و اقام الصلوات                   و برپا داشتن نماز
• و ایتاء الزکواه                    و پرداختن زکات
• و صوم رمضان                  و روزه ء رمضان
• و حج البیت                        و حج بیت الله (خانه) کعبه  

                                                                                                 (متفق علیه)

ارکان اسلام

ارکان اسلام

چنانچه برای بقا و دوام یک عمارت به تهداب پخته و ستون های مستحکم ضرورت است و ساختمان نیز تا زمانی دوام میکند که بنیاد ها و ستون هایش قوی و مضبوط باشند، اگر این بنیاد ها و ستون ها سست و ضعیف شوند معلوم است که ساختمان فرو می نشیند اسلام همچنین مثالی دارد، می توان گفت که اسلام عمارتی است که پنج ارکان اسلام ستون های آن می باشد، به هر اندازه این ستون ها قوی و مستحکم باشند، این عمارت پا برجا خواهد بود اگر خدا ناخواسته این ستون ها ضعیف وکاواک شوند پس ساختمان اسلام نیز سست و ضعیف می شود.س اکر مایان اسلام را دوست داشته باشیم و آرزومند آن باشیم که تمام بندگان خداوند (ج) در زیر سایه ی رحمت گرد آیند و از خطرات کفر و شرک در امان بمانند و بندگان پسندیده ی الهی گردند و خوشبختی دو جهان نصیب شان گردد، باید به صورت صحیح و اساسی این ارکان اسلامی را بشناسیم تا در پرتو شناخت کامل آن در تحکیم و تقویه ی آن بکوشیم.