اسلام به ذات خود ندارد عیبی __________ هر عیب که هست در مسلمانی ماست

۳۰ خرداد، ۱۳۹۰

بيان نجاست

بيان نجاست
معنای نجاست، ناپاکی و گندگی و مرداری است که ضد پاکی است باید قبل از تحقیق طهارت و شناختن احکام و مسایل آن نجاست و اقسام آن را بشناسیم از همین سبب از بیان نجاست شروع میکنیم.

اقسام نجاست:
نجاست به دو قسم است.

1. حقیقی.
2. حکمی.

نجاست حقیقی:
مراد از نجاست حقیقی، آن نجاست محسوس که طبیعت انسان از آن کراهات داشته باشد و انسان فطرتاً بدن، لباس و اشیای کار آمد خویش را از آن دور دارد که شریعت نیز دوری از آن را حکم کرده مانند: بول (پیشاب)، غایط (پس افگنده ای انسان) ، منی و خون حیوانات.
و نجاست حقیقی نیز دو قسم است:
  1. نجاست غلیظه.
  2. نجاست خفیفه.
نجاست غلیظه:
تمام چیزهاییکه در پلیدی و گندگی آن هیچ شک و شبهه یی نبوده و طبیعت انسان هم از آن کراهیت داشته و دلایل شرعی هم به پلیدی آن حکم کرده باشد کثافت و گندگی چنین چیز ها خیلی زیاد بوده که ذیلاً ما چیز هایی که تحت حکم نجاست غلیظه می آیند ذکر می کنیم:
  1. خوک و هر عضو وجودش مرده باشد یا زنده و آب پس خورده اش.
  2. مدفوع انسان، پیشاب، منی، مذی و همچنین منی تمام حیوانات و پیشاب و مدفوع اطفال.
  3. خون حیوان یا انسان.
  4. استفراق (قی) با پری دهن از طفل باشد یا بزرگ.
  5. خوب حیض، نفاس و استحاضه.
  6. رطوبتی که از عضو مخصوصه ای زن می برآید.
  7. عرق  و لعاب دهن حیواناتیکه پس خورده شان نا پاک است.
  8. جانوری که بدون ذبح مرده و یا قتل شده باشد گوشت، چربو، پوست (البته پوست حیوانات به غیر از خوک با دباغت پاک می شود) آن ناپاک است البته آن عضوی که خون جاری نداشته باش، پاک است مانند شاخ دندان، ناخن های پا، پر و بال و غیره.
  9. شیر حیوان حرام اگر زنده باشد یا مرده و شیر حیوان مرده مطلقا حرام است اگر جانور حلال باشد یا حرام.
  10. رطوبتی که از وجود حیواناتیکه خون چاری دارند بعد از مرک خارج شود.
  11. عرق یا جوهر جانور حرام.
  12. فضله و پیشاب تمام حیوانات به جز پرندگانی که پرواز می کنند حرام است. و همچنان پس افگنده ای گاو، فیل، اسپ، خر، پشکل شترو گوسقند و گندگی مرغهایی که پرواز نمی کنند مانند مرغ خانگی و مرغابی و مدفوع تمام جانوران وحشی حرام است.
  13. شراب و تمام چیزهای نشه آور.
  14. پوست مار.
  15. لعاب دهن انسان مرده.
  16. خون شهید که از بدنش جاری شده بچکد.
نجاست خفیفه:
تمام چیز هاییکه ناپاکی آن کم باشد و نظر به بعضی دلایل شرعی احتمال پاکی در آن موجود باشد و در شریعت حکم آن خفیفه باشد که برخی از آن در زیر آمده است:
  1. پیشاب جانوران حلال مانند: گاو، گاومیش، بز، گوسفند، شتر و غیره.
  2. پس افگنده ای پرندگان حرام مانند: زاغ، کرگس، باز و غیره البته پس افگنده و پیشاب شب پره پاک است.
  3. فضله ای پرندگان حلال که بوی بد داشته باشد.
  4. پیشاب اسپ.
  5. اگر کمی از نجاست غلیضه به نجاست خفیفه خلط شود نجاست خفیفه حکم نجاست غلیظه را می گیرد.

     

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر